.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zeekano vakantie in Zweden
Het leukste is als we met een kleine groep (4) gelijkgestemden de tocht verder uitzetten, we varen ongeveer 25 km per dag, genieten van wat de dag geeft.
Tussen het eiland Mariehavn en Finland ligt het Duizend-Eilandenrijk, met onbewoonde en bewoonde eilanden, de een groter dan de andere. Een geweldig gebied om te zwerven met je kano, om na een week terug te komen op Mariehavn. Geschikt voor avontuurlijke zee-kanoërs.
Mariehavn is te bereiken via het veer vanuit Kapelsker.
De kaarten liggen klaar, we kunnen snel plannen, welk idee heb jij?
Waar
Alland-eilanden (ten oosten van Mariehavn). Zie de kaart in de fotoserie hieronder.
Eisen
Zeewaardigheid, zowel qua uitrusting als qua conditie (ivm groot water en veiligheid) en sociaal vermogen.
Informatie bijeenkomst
Behalve kennis maken, gaan we ook de tocht meer in detail te bekijken en stappen we ook in de kano om te zien hoe dat gaat. Kan je een ander redden? Kan je lekker varen? Vragen? Stuur een mail naar boermh@gmail.com.
Kosten kano vakantie Zweden
Je betaalt een bijdrage in de organisatie-en reiskosten van de organisator van € 150,- p.p. Kosten (zoals levensonderhoud, camping-kosten of reiskosten) zijn voor eigen rekening.
Echte zee-kajakkers douchen niet
Een kano vakantie met Marianne Boer in Denemarken
Verslag van een deelnemer van de kano vakantie naar Denemarken in de zomer van 2017
Kent Marianne Boer het woord pauze wel? Deze vraag dringt zich inmiddels sterk aan ons op. Ergens in de verte zie ik haar kajak tussen de golven doorschemeren, maar ik moet er niet te lang naar kijken, ik kan me beter concentreren op mijn eigen kano. We zouden windkracht vier krijgen en schuin tegen, maar te oordelen aan de schuimkoppen is het eerder vijf. Was het wel verstandig om de lange oversteek te kiezen in plaats van de korte, die zo’n vijftien kilometer langs is van Fynshaw naar het eilandje Helnaes? Hadden we niet beter de korte oversteek kunnen doen naar Lyo?
We beleven een achtdaagse kano vakantie in ‘De Archipel’ van Denemarken. Dat is de groep eilandjes onder de Funen. Om brandstof en reistijd te sparen zijn we op het zuidoostelijkste puntje van Jutland in Denemarken begonnen. Vandaar uit moet je eerst een oversteek van minimaal tien kilometer maken om bij de archipel te komen. Ik vraag me af of we niet beter wat verder hadden kunnen rijden.
Overnachting op een paalcamping
Eindelijk komt Helnaes in zicht. We overleggen en ik geef aan dat ik aan een korte drijfpauze toe ben. Dus we stoppen even en worden meteen flink teruggezet door de wind. Dat is niet handig, het is nog maar even naar het eiland.
We besluiten daar te gaan pauzeren en vervolgens de geplande tocht in te korten: we gaan kamperen op Helnaes.
Al snel blijt hoe vaardig Hans is met de GPS. Hij leidt ons feilloos naar de paalcamping waarvan er hier zoveel zijn. We zijn er de enige kampeerders en staan vrijwel op het strand. wat een vakantie gevoel geeft dat! De camping hoort bij een groepje vakantie verblijven even verderop, waar we ook kunnen douchen. Een faciliteit waar Hans en ik graag gebruik van willen maken.
De dag eindigt met een aangename verassing: Hans blijkt het plan om ‘zo weinig mogelijk bagage mee te nemen’ op de enige juiste wijze geinterpreteerd te hebben en blijkt in zijn kano een zak met drie liter wijn verstopt te hebben! Ook zijn tarp komt goed van pas.
De volgende ochtend zitten we in onze kano vlakbij het strand in de stromende regen te wachten tot het onweer overdrijft. Dikke druppels op het water, dreigende luchten: heel mooi allemaal, mits het snel weer ophoudt met onweren. Ook dit is vakantie! En het liefst houdt het ook op met regenen want een beetje koud is het wel.
En dat doet het. We varen langs de onbewoonde eilandjes Vigo (waar we lunchen) Horsehoved en Illum en vervolgen de tocht langs de haven van Boeden, richting ons volgende kampeerplekje, een meter of vijf boven de zeespiegel, op een heerlijk plekje met uitzicht op de zee en het eilandje Lyo.
Ontspannen dagje in Lyo
Tot mijn aangename verassing stelt Marianne, die eerder had aangegeven vooral van doorvaren te houden, voor om er een ontspannen vakantie dagje van te maken. Daar blijkt Lyo zich uitstekend voor te lenen. Het is een van de meer toeristisch eilandjes van Denemarken met als voordeel dat de horeca van hoog niveau is. We bekijken ons eerste Deense kerkje – een programma onderdeel dat we voortaan op geen eiland zullen overslaan. De kerkjes in dit gebied van Denemarken zijn zonder uitzondering oud en sfeervol en er hangen steevast fraaie scheepsmodellen. Lyo biedt echter nog meer.
In een aangenaam zonnetje lopen we naar een heus hunebed! Ik dacht altijd dat die alleen in Nederland voorkwamen maar blijken dus ook in Denemarken te vinden te zijn. De lange wandeling laat ons niet veel tijd meer: we passen de plannen aan en stappen weer in de kano en varen naar Bjono. Ook hier weet Hans heel precies de paalcamping te vinden: in een weilandje, 100 meter achter de kust. Weer een superleuk plekje waar we de enige kampeerders zijn. Even verderop is een boerderij en de boer wijst ons naar het gemeenschapshuis war een openbare douche is. ‘s Avonds maken we een wandeling langs de kust. Tevreden constateer ik dat het prima gaat, met zijn drieëen. Marianne, de initiatiefneemster van deze vakantie tocht in Denemarken, is de baas op het water maar verder bepalen we in goed overleg wat we doen. Onze wensen blijken aardig overeen te stemmen.